No me malinterpretes.

Puede que esté equivocada, puede que no. Solo déjame ser, con errores y atinos, con cosas buenas, malas, extrañas, comunes.. en fin, humana. Única, como todos.


"La persona que quizás no ves, pero vive aquí dentro, 
con ganas de volar y vivir."

--

No soy valiente, es mi cobardía la que me obliga a huir de los problemas dándoles una solución rápida.

No soy comprensiva, solo sé callar y escuchar a los demás.


No son cumplidos, en realidad pienso que todos son hermosos a su manera en ciertos momentos.


No soy buena, solo trato de hacer más fácil la vida de los demás porque odio los lamentos y quejas. 

No soy descarada, únicamente no me importa el "que dirán" ni vivo de prejuicios.

No miento, solo evito hacer el daño más grande.

No extraño, es solo que odio a la soledad.

No odio, solo estoy cansada de rodearme de falsedad y cuerpos sin alma.

No creo en las segundas oportunidades, solo es resignación.

No creo en lo perfecto, pero sí creo en la necedad.

No doy esperanzas, solo hago tiempo hasta que Dios cumpla con su parte y los levante.


No me engaño, solo trato de hacer esta vida más llevadera.

Comentarios

  1. soberbio....que mas puedo decir sin que suene a chupamedias jajajaja naaa siempre te he dicho que me encanta leerte gracias x compartir todo de ti en cada letra que nos das.

    ResponderEliminar
  2. me identifico tanto contigo

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Manual teórico - práctico: Twitter para amateurs

El cruel.

Economía de guerra para parejas